حرفای دلمـ

برم عاقل بشم،مثل تو بشم خوبه؟

به جون خودت که می میرم اگه کسی قسمم بده اولی،دومی،سومی،آخری،همش خودتی.

من فدای مریم گفتنات، من برم سراغ کدوم شاعر؟ شعر چه کسیو واست بنویسم وقتی آسمون تویی،ستاره اش تویی،باغچه اش تویی، گلش تویی،ایوونش تویی،بارونش تویی،لیلیش تویی،مجنونش تویی،فوّارش تویی،گلدونش تویی،اصلاً همیشه همش فقط تویی

یه جا شنیدم یکی می گفت اسم اوّلین فرشتۀ خدا سارا بوده نه اینکه بگم راست نمیگن اما نمیدونم چرا فکر میکنم تو بودی، این جوری نگام نکن نگو بعضی وقتا خودمم باورم نمیشه که کسی اینقد دوسم داشته باشه بنویسم حق با توئه... میدونی که کارمون خیلی وقته ازین حرفا گذشتهـ... از ببخشیدو... بار آخرم بودو... خیلی فاصله گرفتیم و... دیگه تکرار نمی شه و... خیلی روزاس که گذشتیمـ

امّا اگه تو میخوای یادم بده، چون تو میخوای یه وقتا عاقلتر بشم، یه وقتا واسه حفظ یه چیزایی که ما میگیم رفتنش بهتره و مردم میگن موندنش، یه کارایی رو باید بگذاریم کنار اما چه جوری؟؟؟

دلم میخواد یه جوری زندگی کنم که آدما بهش میگن "عجیب"، 

فقط به تو سلام کنم، 

فقط با تو حرف بزنم، 

فقط واسه تو دعا کنم، 

فقط تو چیز یادم بدی، 

دستام فقط تو دستای مهربون تو باشه، 

فقط تو بهم بگی مریم، فقط مریمِ تو باشم

بجاش تو هم فقط مال من باشی

می دونم این دلیل واسه آدمای اینجا قانع کننده نیست که ما بگیم چون اینجا همه باهامون حرف میزنن بعدشم به هم حسودیمون می شه، می ریم یه جای دور، نه حواسم یه لحظه بیشتر رفت پیش تو، من حسودیم میشه تو رو که می دونم، آخرش اینه که ملاحظه مو می کنی البته ببخشیدا ولی اونم شک دارم عزیزم ما محکومیم به تحمل آدمایی که زندگیمونو چه بخوایم چه نخوایم می سازن، اما من میگم بیا بریم یه جا که هیچکس نباشه که حتی اسمتو یاد بگیره چه برسه به اینکه صدات کنه یه جا شبیه جزیره،گرچه تو خودت برمودایی

«نامۀ هشتم از کتاب نامه هایی که پاره کردمِ مریم حیدرزاده»

---

پی نوشتِ مریم بزرگمهر:دروغ نگفتن که اسم های آدما روی زندگیشون تاثیر داره،و من مطمئنم تموم مریمای دنیا یه غم عجیب توی دلشون لانه کردهـ... نه تلقین نیست... عین حقیقتهـ... حالا این همنام عزیزِ من که کتابشو سالها قبل از یه عزیزدلی هدیه گرفتم شده مونس تنهاییِ اتاقمـ... امروز که کتابش رو ورق میزدم به این صفحه رسیدم و دیدم که بعضی از پاراگراف هاش رو خط زدم و حاشیه بعضی از صفحه هاش نوشتم:«حرفای دلمـ»... و انگار به واقع حرفای دلِ منو نوشته باشه... بغض گلومو گرفت... چقدر سخته که دو سال و اندی بار یه غم رو به تنهایی به دوش بکشیــــــــــــ...

پی نوشت آسمان: خدایا آسمانت چه مزه ایست؟ من تا به حال فقط زمین خورده ام!!!

پی نوشت مخاطب خاص: چقدر دلم برای اسم کوچکم وقتی با لمس سر انگشتان تو هجی میشود تنگ شده است؛بنویس نام حقیرم را حتی به اخم و خشم