کی گفته بقیع بارون نمیاد؟؟؟

بقیع شلوغ بود ، یکی با اشکهایش زیارت نامه می خواند ، یکی مرثیه ی هجران می گفت ، صف اولی ها در چشم انداز بقیع غرق شده بودند ، عقبی ها سرک می کشیدند ، چشم انداز محدودی داشتند...اما یک نفر................یک نفر پشت سر همه "درخت" شده بود ، درست مثل یک تکه چوب خشک ، تکان نمی خورد.همه ی چشم اندازش شانه و سر آدم هایی بودکه رو به جلو داشتند....می لرزیدند و می گریستند......اما او تکان نمی خورد.....مثل دیگران حتی روی پا هم بلند نمی شد.....سرک نمی کشید.....ساکن مطلق.....کنجکاو شدم و کنارش آمدم.صورتش را دیدم. پلکهایش افتاده بود روی چشمانش. اما گویی در کویری خشک دو چشمه جوشیده باشد......خیس کرده بود مزارع صورتش را.......چشمه ها ی اشکش روان........خواستم آرام بزنم روی بازوی دست راستش ، بگویم بیا برویم یک گوشه ی خلوت بنشین....که متوجه شدم آستین دست راستش خالی ست.....آستینی که پر شده بود از هوای بقیع.......پر شده بود از "هستی".......

مردی که روی ویلچر نشسته بود به او نزدیک شد. آرام زد به شانه ی دوست بی دستش و صدا کرد.......

ـ عباس !

اسم صاحب آن " دو چشمه ی خروشان" عباس بود........عباس.........

ـ بیا برویم سر مزار ام البنین ، عباس !

عباس گفت : خدایا .....یعنی می شود من قبر ام البنین را زیارت کنم ؟

مرد ویلچرنشین دست چپ عباس را گرفت......راه که افتادند ، دیگر مشخص شد که آن "درخت" ، صاحب آن دو چشمه ی جوشان ؛ نابینا هم هست ...... زمین زیر پایش بند نبود.......

می گفت : تو هیچی نگو ، می خواهم خودم پیدایش کنم......فقط تو فرصت بده.......از صدای گریه ی زائران می فهمم که قبر مادرم ام البنین در کدام سمت دل من است......شاید......شاید از صدای بال کبوتران بفهمم.....چند کلام خصوصی با مادرم دارم.......

---

پی دلخسته نوشت:هزاران هزار ساعت بنشینم روبروی تصویر ضریح باصفایش...چشمانم را باز کنمو ببندم...پلک بزنم...تمام واژه ها را بچینم کنار هم...قلمم را برقصانم بروی کاغذها...شب و روز ...انگشتانم هی از این سو به آن سوی کیبُرد بچرخند...تا باران نیاید نمی توانم از تو بنویسم... چشمه چشمانم خشکیده اما... به حرمت لبهای عطشانی تو عباس...مداح فریاد میزد مشک هم به حال  عباس به اشک نشست...تو نهایت عشقی عباس...دستان نداشته ات گره گشای عالم است ای حضرت باب الحوائج...

میگویند به نام حضرت مادر حساس هستی ... تو را جان مادرت ...تو را جان حضرت زهرا...ای دست بریده کربلا...دستان گدایی ام را بگیر و خالی از درگهت بازنگردان 

پی هشدار نوشت:هر کی امروز حاجت نگرفته تقصیر خودشه،اسم امروز رو باید بذارن روز آرزوها حاجت بگیرین و مطمئن باشین دست خالی برنمی گردین 

پی تبریک نوشت:نمیدونم چرا نمی تونم تبریک بگم ولادت حضرت ساقی را...انگار گنگم...لالم ... گیجم از اینهمه عشق ...از اینهمه وفا... یا ابوالفضل 

ولادت حضرت وفا...امید طفلان کربلا...ساقی بی دست...یل رشید حسین...برادر دلیر زینب...حضرت باب الحوائج ابوالفضل العباس رو به همه دوستداران و عاشقانش تبریک می گویم 

البته جا داره همینجا هم روز جانباز رو به همه جانبازان عزیز کشورم بخصوص حاج موسی سلامت و جناب محمد مهین خاکی عزیز نیز تبریک بگم.