تو باران می باریدی و من...

همیشه همین گونه بوده است.

تنها برخی از صداها شنیده می شوند.

تنها برخی از آدم ها دیده می شوند و تنها جای پای بعضی روی برف می ماند.

آنشب تو نرم تر از ابر  آرام تر از نسیم زلال تر از آب ایستاده تر از سرو و روشن تر از مهتاب به دیدارم آمده بودی. و من توان دیدن تو را تجربه کردم.

و آنشب من فقط و فقط تنهایی ام را گریستم.

حق با چشم های تو بود که آنشب آفتاب می بارید!!! و نمی توانست ببیند که تمام ابرهای جهان در دل من گریه می کنند و روزهایم از ابتدای چشم های تو که نه ... از انتهای گیسوان تو سیاه می شد.

آنشب هزار شب یلدایی را متولد کرده بود تو چون بارانی مکرر از آسمان آبی آسمانی بی ابر آسمانی آقتابی باریده بودی!!!

تو می باریدی مثل باران های بهاری که مادران اسطوره ایی رنگین کمانند

تو می باریدی اما نه بر سر و صورت من بلکه بر سکوت سنگ های سپید بر سایه دیوارهای پیر بر انبوهی برگ های درختان بر ستارگانی دور که نزدیک می نمایند و من همچنان در انتظار رنگین کمان آسمانت را به نظاره نشسته ام

تو می باریدی و من سکوت سیاهی را به تجربه می نشستم

حالا سالهاس که منتظر رنگین کمان چشمان روشن تو مانده ام

---

پی نویس دل:خستـــــه ام!! یه قلم لطفا !!!می خواهم خودم را خط خطی کنم.
+ شدم معادله چند مجهولی...این روزها...هیچکس ...از هیچ راهی...مرا نمیفهمد...

پی نویس غیبت:اجازه میدین در این باره (غیبتم) سکوت کنم و چیزی نگم؟؟؟... ممنون میشم وقتی قبول کنین که سکوت کنم و بغضامو قورت بدم و اشکامو سد کنم... ممنون میشم وقتی قبول میکنین دلتنگیام بمونه تهِ تهِ دلمو ...بشم مریم همیشگی... ممنون میشم وقتی قبولم دارین و این روزهای اوج دلتنگیم به یادم بودین و برام دعا کردین...ممنونم

پی گل مریمی نوشت:دایی... هستین؟ ... میاین اینطرفا؟ ... یادته دایی فرداد؟ گفتی گل مریمی صبور باش و همه چی رو بده دست گذر زمان... گفتی توکل و توسل یادت نره

گفتم رو جفت چشمام دایی جونم... صبوری می کنم... هرچند خیلی سخت باشه...

گفتی آفرین گل خوشبوی دایی...

نیستی ببینی صبوری چه به روزم آورده... ندیدی صبوری دمار از روزگار و هستی ام درآورده

اما هر چی بیشتر میرم جلو بیشتر صبوری رو یاد میگیرم انگاری شده مثل دارو ... یا مرهم روی زخمای دلم... بخدا هیچی مثل صبوری آدم رو آروم نمی کنه... شفای تمام دردا و مهمتر از همه بهترین راه رسیدن به خودِ خدا همین صبوریه... مرسی دایی فردادم ... مرسی