کسی آیا هست پرواز بلد باشد؟؟؟

این روزها سخت مشغولم

بابابزرگ میگفت
رد پای عشق را دنبال کنی
میرسی آخر دنیا - نوک کوه قاف
به شهری که همه آدمهایش خوشبختند
رد پای عشق را دنبال میکنم
اما انگار آخرش به آسمان رسیده
خوب شد بابابزرگ دیگر نیست
تا ببیند
شهر خوشبختی را به آسمان برده اند
و دیگر هیچ جای زمین هیچ آدم خوشبختی نیست
حتی نوک کوه قاف
این روزها سخت مشغولم

دنبال کسی میگردم که پرواز بلد باشد . . .

---

پی نوشت مهربانی ِ خدا: عسل نشان لبخند خداست بر زمین... زنبورها کام از گل می گیرند تا خدا لبخندش را به زمینی ها تقدیم کند... و این لبخند عسل شود در میان کندوهایشان... القصه دیشب بدجور دلم هوای عسل کرده بود... از آن عسل های ناب و و حشی کوهستان... از آن عسل های طلایی رنگ و بکر و دست نخورده... اما مدتها بود که بابا بخاطر حساسیت و از آنطرف علاقۀ من به عسل، از خریدن آن خودداری میکرد... دیشب آنقدر با فکر و خیال خوابیدم که شب خواب عسل و زنبور و کندو دیدم... اما عجیب تر آنکه صبح زود سر سفرۀ صبحانه یک ظرف عسل ناب داشت به من چشمک میزد... حالا صبح به این زودی عسل از کجا آمده بود... سئوالی بود که مامان هم به سفارش بابا بی پاسخش گذاشت