ساده باش...

ساده که باشی همه چیز خوب می شود... خودت... غمت... مشکلت... غصه ات...

هوای شهرت... آدمهای اطرافت... حتی دشمنت...

یک آدم ساده که باشی برایت فرقی نمی کند که تجمل چیست

که قیمت تویوتا لندکروز چند است

فلان بنز آخرین مدل چند ایربگ دارد

مهم نیست نیاوران کجاست

شریعتی و پاسداران و فرشته و الهیه... کدام حوالی اند

رستواران چینی ها

گرانترین غذایش چیست

ساده که باشی... همیشه در جیبت شکلات پیدا میشود

همیشه لبخند بر لب داری

بروی جدولهای کنار خیابان راه می روی

زیر باران دهانت را باز میکنی و قطره قطره می نوشی...

آدم برفی که درست می کنی

شال گردنت را به او می بخشی

ساده که باشی

همین که بدانی سنگک و لواش 

همین که بدانی بربری و لواش چند است
کفایت میکند
نیازی به غذای چینی نیست
آبگوشت هم خوب است

ساده که باشی...

---

پی نوشت دلتنگی: من تمام دوشنبه ها را دوست دارم، چون تُن صدایت جمعه را نزدیک می آورد... و غسل می کنم در زیر باران لبخندت...