سال جدید

1.ضربان قلب حکایتی را که برای عمر گذشته تعریف کرده برای عمر نگذشته بازگو می کند با حاصل جمع عمرهای سپری شده هم نمی توان یک لحظه زندگی کرد .
حاصل جمع شبها هم نمی تواند دامن سفید خورشید را به اندازه یک سر سوزن لکه دار کند
زمان حاصل جمع گذشته و آینده است .
بار زندگی را با رشته عمرم به دوش می کشم حالا دنیایی داری با شناسنامه ا ی کهنه و پیراهنی پر از پونه و پروانه های بنفش …باد اگر آمد شناسنامه ام برای او … باران اگر آمد چشم هایم برای او … تنها دعا کن که لای کتاب کهنه را نگشاید تا ببیند این همه سال به هیچ و پوچ و بطالت گذشت 

روزهایم خسته و بی رمق می گذرند و … با خود کودکی های دخترکی را می برند که عجیب داردخواسته و نا خواسته به دنیای آدم بزرگها پا می گذارد … دارد یاد می گیرد کم کم حرف  گوش دهد : پاهایش را بگذارد روی زمین! … کمتر سادگی کند! حواسش بماند که … اینجا مدینه ی فاضله نیست !  دارد یاد می گیرد کم کم زندگی ارزش خیلی چیزها را ندارد ! می شود گاهی وقتها خواسته هایش را نخواهد ! … دارد یاد میگیرد کم کم عاقلانه عاشقی کند… بلند نخندد ... دارد یاد میگیرد که باید بجز درس به آینده مبهم خود نیز بیاندیشد ... دارد یاد می گیرد که باید همیشه یاد بگیرد آنچه را که نمی داند ...

2.نمیدونم چرا وقتی عدد 91 میاد تو ذهنم یا جلو چشمم یه بغض عمیق مهمون میشه ته گلوم... 91...91... سال 91... عجب دردی داره این سال نود و یک... هر چی دارم تو ذهنم خاطره ها رو زیر و رو می کنم چیزی که بشه درباره ش نوشت حتی یه خاطره نصفه نیمه هم پیدا نمیشه! اصلا سال عجیب غریبی بود امسال... لاقل برای من اینجوری بود... یه حس بدی اومد توو دلم و تا همین الانم باهامه... یه حس تلخ... مث دوری ... مث زخمی شدن بالهای پرواز... مث دلتنگی و غربت یه مسافر... مث غروب جمعه و خیره شدن یه سرباز روی دکل نگهبانی به غمگینی غروب... به قول علیرضا امسال یه سال سنگینی بود؛... حس می کنم فاصله ها بیشتر شد... دلا از هم دورتر شد... توو این یه سالی که گذشت خیلیا دلشون شکست... بعضیا هم دل شکوندن... خیلیا عاشق شدن و خیلی تنها... خیلیا از بینمون رفتن... خیلیا بینمون اومدن... گریه کردیم(زیاد) خندیدیم(کم)... زندگی توو این یه سال شاید بر خلاف آرزوامون گذشت... چقدر مونده از سال.. دو روز؟؟؟ دو ساعت؟؟؟ شایدم دو دیقه!!! سال میره و تموم میشه و می مونه همه اون خاطره ها که دلامونو بهش خوش میکردیم! آرزو دارم سالی که در پیش رو داری آغاز قرین لحظه هایی باشه که دلتو شاد کنه آغازش روزایی باشه که آرزوشو داری!!!

3. بی تو اینجا همه در حبس ابد، تبعیدند

سالها، هجری و شمسی همه بی خورشیدند

سیرتقویم جلالی به جمال توخوش است

فصلها راهمه با فاصله ات سنجیدند

توبیایی همه ساعتها، ثانیه ها

از همین روز همین لحظه همین دم عیدند

اللهم عجل لولیک الفرج

---

پی نوشت حلالیت:حالا دیگه اسفندم رو به پایانه, وقت کوچ به فروردینه, وقت بخشیدن و صاف کردن دل پس مرا ببخش ای دوست اگر با نگاهی یا واژه ای بر دلت ترکی انداخته ام!

پی نوشت غیبت:دایی فرداد که رها شد دل من هم شکست... چقدر دلتنگم دایی... بخدا که تحمل دوری شما برای من خواهرزاده کوچکتان سخت است

فریناز هم که این روزای آخر سال شوخیش گرفته... یکی نیس بهش بگه دختر آخه الان وقت غیب شدنه؟؟؟

پی نوشت خودم:تولدم مبارک (البته 29 اسفند)