همه بردند از خاطر مرا:(

تو مثل چشم دریا عاشقی و پاک و بارانی

و من یک تکه از دریا ولی غمناک و طوفانی

به یاد چشمهای تو تفأل میزنم امشب

ببینم میروی از اینجا یا که می مانی

تو را جان همانی که جدایت کرد از چشمم

همین امشب بیا در کلبه سردم به مهمانی

عجب روز قشنگی بود روز آشنماییمان

چه شد حالا که از آن انتخاب خود پشیمانی

همه بردند از خاطر مرا، من ماندم و چشمت

تو هم رفتی و یادت رفت نام من به آسانی

چه زود از یاد بردی آن قرار روز اول را

همان که قول دادی این پریشان را نرنجانی

اگـــرچه رفته ای و باردیگر بر نمی گردی

و من دیوانه ات هستم خودت هم خوب می دانی

تمام شمعدانی ها برایت اشک می ریزند

دلت آمد دل گل های باغم را بلرزانی؟؟؟

و عادت درد سنگینی ست وقتی اوج می گیرد

به من عادت نکردی طعم حرفم را نمی دانی

تماشا می کنم این قصه را زیبای من اما

خدا را خوش نمی آمد این دل را بسوزانی

اینروزها من... آشفته ام،حیرانم،آواره ام، هیچ نمیدانم، هیچ ندارم جز یک دل نیم سوخته، اینروزها من غمگین نیستم فقط کمی دلتنگم، اینروزهای من طعم یک بستنی سنتی در هوای سرد و بارانی دارد شاید پیشنهادش در ابتدا کمی خنده دار بیاید اما وقتی طعمش با نگاهی عسلی رنگ عجین می شود...میشود بهترین بستنی سنتی دنیا...

+سلام به همۀ دوستای عزیز و مهربان دنیای مجازی

+یک تلنگر هم کافی بود برای اینکه بشکنم، به هر حال ممنونم از مشتت

+مهربانم! شرمنده ام که هیچ وقت مهربانی هایت را منتشر نکردم اما تا دلت بخواهد گلایه ها را پست کردم و غریبه ها لایک زدند کاش می توانستم صدایت را بنویسم

+نصیحت پدرانه