زمزمـۀ نامـ ـهای بهــ ـشتـی ات

آنقدر به تکرار خط خطی های گُناهم ادامه میدهم که...

خدای من هر چه مهربانتر میشوی من گُستاخ تر میشومـ...

هر چه می بخشی بیشتر پُررویی میکنمـ...

هر چه از من میگذری بیشتر حریص میشومـ...

به امید لطف و کَرَمت... به امید بخشش و خوبی ات

آری من به وسعت تمام مهربانی ات خطاکارم

و فقط دل می بندم به دانه های تسیح و نام های بهشتی ات را ذکر میگویم

چرا کهـ...

بــــــــوی نابـــ ـ بهشتـــ میدهد همۀ نامهای زیبای تو...

تک تکشان را میگذارم روی زخمـ های دلمـ

~~>گفته بودی *الجبار*

یعنی کسی هست که جبران کند همۀ شکستگی های دلت را

~~>گفته بودی *المصور*

یعنی کسی هست که از نو میسازد همۀ آنچه را که ویران شده است درونِ دلت

~~>گفته بودی *الشافی*

یعنی کسی هست که شفا میدهد تمام زخمـ های نمک خوردۀ دلت را

~~>گفته بودی *السمیع*

یعنی کسی هست که بشنود همۀ حرفهایی را که هیچ گوشی لایق شنیدنش نیست

~~>گفتی بودی * البصیر*

یعنی کسی هست که می بیند تمام اشک هایی که شبهای تنهایی ات مهمان چشمانت میشوند

هوای دلمـ سبُک میشود با زمزمه های نام زیبایتـــــــ

نفس می کشم در هوای مهربانی های نابَتـ...

---

پی نوشت دل: این دل هنوز آرام نشده است از دوریِ حرمت یا حسین...