نمایشگاهِ دل در شکوفه باران تولدِ ماه

اینجا اگر مجازیست چه باک، ادمهایش اما واقعی اند...

وجودشان مایه عشق است و ماه و نور...

اینجا اگر مجازیست دلهایمان که مجازی نیست...

دل میدهیم به شوق یکدیگر و شکوفه میشویم در هوای هم...

اینجا اگر مجازیست... نگاهِ بی نظیر تو اما دنیاییست واقعی و با شکوه

مادرم همیشه میگوید:خوبی ها را به یاد بسپار و ...ها را به باد

و همیشه قدرددان خوبی ها باش به مهربانی

و من اگر هستم به وجود نازنینانی چون شما اینجا ماندگارم...

که اگر چه دوستان دنیای مجازیِ من هستین اما به واقع گاهی نزدیک تر از دوستان واقعی به دلم بوده اید...

میخواستیم شبی حتی شده به لحظه ای و دمی کنار هم باشیم و گل بگوییم و گل بشنویم...

بهانه میخواستم... آنقدر قوی که بشود همه مان دور هم جمع شویم و به جرق جرق آتش عشق دلهامان گوش بسپاریم...

و چه بهانه ای دلپذیرتر از تولد یک ستارۀ زیبا و درخشان که خودش ماه کامل است...

این شد که ایدۀ دستخطهای زیبایتان به ذهنم آمد برای تبریک و شادباش این تولد مبارک...

بیشتر از این وقت زیبایتان را نمیگیرم... دعوتید به نمایشگاه خط دوستان این سرا...

فقط قبل از همه چیز:سهبای جان ببخش قصور و کوتاهی ام را...تولدت مبارک بانو!